حسین و فاطمه

ماشالله استعدادت تو خوشنویسی خوبه خب یا به بابا رفتی یا به دایی دیگه! اولاش یه کم درشت مینوشتی ولی بعدها یهو گفتی مامان میخوام ریز بنویسم و همونجا ۱۸۰درجه خطت ریز شد و منم کلی ذوق کردم وبوسیدمت البته الان از اونوری افتادی و کلی ریز مینویسی اینم چند تا عکس از صفحات دفترت البته اولین صفحه رو گند زدی آخه هنوز یک خط در میان نویسی رو بلد نبودی  

خب یه کم هم از تو بگم گل خونه این فرهنگ لغات تو در دو سال و دو ماهگیته ا دست بری آب = فکر میکنم یعنی پرید تو آب  مال منمه=مال منه مال بابایه=مال باباست .البته اخیرا با یه خونواده مشهدی رفتیم سفر و این اثرات رفیقه بالالش =بالشت جیش لگم=جیش لگن  

بعد از یک هفته که میرفتی هنوز چیزی یاد نگرفته بودی و فقط هر روز تو مدرسه یه نقاشی قشنگ میکشیدی آخه معلمتون هنوز از ایران اعزام نشده بود بالاخره مدیران محترم فکری کردند و کلاس شما و دومی ها رو فرستادن مدرسه دخترانه تا از درساتون عقب نمونید.خب اینم یه مدلشه دیگه نمیدونم اونجا چطوری شما رو بادخترا سر یه کلاس نگه میدارن خودت که میگفتی همیشه علیه هم شعر میخونید خانم حسین پور هم خیلی شاکی بود خلاصه اونجا بود که درساتون شروع شد و هر روز یه صفحه لوحه داشتید من هم با تجربه پارسال که از حمید رضا داشتم سعی کردم کاری کنم که خودت مشقاتو بنویسی و به من وابسته نباشی که تا حدودی به نظر موفق بودم اولای مدرسه راحت از خواب بلند نمیشدی و هر روز میگفتی مامان میش...

بلاخره روز اول مدرسه اومد و تو با کلی ذوق و شوق راهی مدرسه شدیه البته با من بابا و فاطمه اونجا مراسم خشک سخرانی سفیر ومدیر و ... بود وتو حوصله ات سر رفته بود چقدر دلم میخواست ایران بودیم میرفتیم جشن شکوفه ها تا تو کلی حال کنی ولی حیف... خلاصه شما رو از زیر قرآن رد کردند و راهی کلاس شدید که فکر میکتن تنها تیکه جذابش برات همین بود دیگه باقیشو من نبودم ولی عکساش رو مامان رضا گرفته بود که برات می ذارمش 

سال قبل مدیر مدرسه اینجا گفته بود تو رو ثبت نام میکنه اما وقتی بابا رفت برای ثبت نام گفتند که قانونش عوض شده و ثبت نام نمیکنن خلاصه دنیا رو سر ما خراب شد چون تمام برنامه هامون به هم ریخت و اینطوری ما باید برمیگشتیم ایران چون.... چون تو قطعا تنهایی دوام نمی اوردی و بعد از یکسال مهد رفتن نمیتونستی تو خونه بمونه اون یکی دو روزه خیلی به من سخت گذشت تا اینکه یه بنده خدا واسطه شد و قرار شد تو سال اول رو نخودی بخونی سال دوم رو به نام سال اول تو ایران بخونی واز سال سوم رسمی بشی ولی من و بابا باز تو دلمون تلاطم بود چون تو این مدت خیلی ها میگفتن که زود نفرستین مدرسه میسوزه و... فقط استخاره بود که آروممون میکرد و مصمم هنوزم گاهی که خوابت میاد یا دوست ...

بعد از روزای شیرینی که با بابا داشتیم غصه جدایی کم کم داشت سایه مینداخت که خدا چتر حمایتش رو باز کرد و به طور ناباورانه ای قرار شد که خونوادگی بریم مالزی حالا نمیدونم خدا به شما دوتا و بیشتر فاطمه رحم کرد یا چیز دیگه خلاصه بنا شد که بریم مالزی و حسین رو تو کلاس اول ثبت نام کنیم چون مدیر مدرسه گفته بود که ۵سال ونیمه هم ثبت نام میکنن خلاصه راهی شدیم و اما غصه مامانی بنده خدا از دوری شما دو تا زیادتر شد چون این چند وقت که بدون بابا ایران بودید مامانی کلی به شما سر میزد و هواتونو داشت و کلی جای خالی بابا رو براتون پر میکرد و خب خودشم خیلی به شما عادت کرده بود خلاصه چاره ای نبود و ما با استخاره و استشاره راهی شدیم و اومدیم کشور غربت

داشتم به این فکر میکردم که چرا پشت هم خاطرات قشنگ شما رو اینجا ثبت نمیکنم دیدم همه زندگی ما شده خاطره که حتی ذهنم باسرعت عجیبش توانایی ثبتش رو نداره پس چطور من بتونم این همه خاطره از شما دو تا گل باغ زندگیم ثبت کنم شما دو تا گلی که هرکدومتون یه باغ پر از خاطره اید و این باغها وقتی با زندگی پر از جریان ما تلاقی میکنند خودش بهشتی میشه بینهایت که دیگه حتی اینترنتم نمیتونه اونو تو خودش ثبت کنه ایشالله که همیشه بینهایت باشید و در بینهایتها سیر کنید و به هیچ نهایتی تو زندگیتون راضی نباشید